Furia
(DUTCH MUSIC WORKS)
#alternatieve metal #duister

Ann My Guard is al een aantal jaar zeer populair in thuisland Hongarije en was met het voorgaande album Moira zelfs genomineerd in de categorie 'beste nationale hardrock- of metalalbum van het jaar' bij de Fonogram (soort Hongaarse Grammy Awards). Furia is alweer het vierde album dat aan de discografie wordt toegevoegd. Metalbands met een frontvrouw integreren vaak klassieke zangtechnieken in het geheel, maar dat is hier niet het geval. Zangeres Eszter Anna Baumann zingt de ietwat duistere teksten gewoon in de 'normale' klanksoorten. Haar uitvoering in onder meer Aurora en Nyx is dynamisch en blijft je als luisteraar boeien. Het is dan ook jammer dat dit muzikaal niet het geval is, want de verschillende gitaarriffs en bijbehorende breakdowns heb je al honderdduizend keer gehoord. De instrumentale nummers The Eclipse en The Mourning voegen al helemaal niks toe. Vooral bij opener The Eclipse is dat jammer, want er wordt best goed sfeer neergezet en dat had men makkelijk kunnen doortrekken naar de volgende track. Furia van Ann My Guard is een aardig album dat het moet hebben van de zang. Als totaalpakket is het niet sterk genoeg om boven andere (alternatieve) metalbands uit te stijgen.

X Marks The Spot
(AOR HEAVEN)
#melodisch #AOR #theatraal

Art Of Illusion is een samenwerkingsverband tussen de Zweedse muzikanten Anders Rydholm (Grand Illusion) en Lars Säfsund (Work Of Art). X Marks The Spot is het eerste resultaat van deze samenwerking. Bij opener Wild And Free wordt gelijk duidelijk waarom Säfsund een van de meest ingehuurde achtergrondzangers van Zweden is. Hij heeft een duidelijk, helder stemgeluid en een toonbereik dat essentieel is voor iemand in de AOR-muziek. Voor liefhebbers van dit genre is er genoeg boeiends te horen, maar het merendeel ben je na afloop wel direct vergeten. Hierbij maakt het niet uit of je luistert naar, bijvoorbeeld, 4 AM, Go, Snakebite Charm of Run, want ze zijn allemaal even inwisselbaar. De enige uitzonderingen zijn het eerdergenoemde Wild And Free, de power ballad Race Against Time en het Songfestivalachtige My Loveless Lullaby. De stijl van laatstgenoemde komt overigens niet helemaal uit de lucht vallen, want Säfsund zong tijdens het liedjesfestijn al vier keer in het achtergrondkoor van andere artiesten. Hoewel het leeuwendeel uit AOR bestaat, lijken de twee heren ook een voorliefde voor theatrale stukken te hebben. Zo zouden Waltz For The Movies en A Culinary Detour niet misstaan in een musical. Deze vreemde keuze in combinatie met een iets te lange speelduur (veel nummers doen wat uitgerekt aan) maakt X Marks The Spot alleen de moeite waard voor de fanatieke AOR-luisteraar.

Cleopatra
(SENSORY RECORDS)
#conceptalbum #symfonisch #powermetal

Cleopatra is zonder twijfel een van de bekendste vrouwen die ooit heeft geleefd. Dat is niet heel gek, want de laatste koningin van het oude Egypte heeft een prominente plek in de wereldgeschiedenis. De perfecte persoon om een conceptalbum omheen te bouwen. Het is Everdawn in alle opzichten gelukt om Cleopatra uit de dood te laten herrijzen. De symfonische powermetal in combinatie met de sopraanstem van zangeres Alina Gavrilenko weten je volledig mee te nemen in de verschillende verhalen. Zo gaat het duet Your Majesty Sadness over Cleopatra's relatie met Julius Caesar (het kan tevens Marcus Antonius zijn, want met hem had ze ook een relatie) en lijkt in Pariah's Revenge de moord op Caesar voorbij te komen. Het woord 'lijkt' is hier trouwens belangrijk; het is namelijk moeilijk om met honderd procent zekerheid te zeggen waar de verhalen over gaan als je niet over de songteksten beschikt. Bij een conceptalbum is dat vaak wel wenselijk. Dit neemt niet weg dat de plaat van begin tot eind boeiend is en geen enkel zwak moment kent. Ghost Shadow Requiem, Lucid Dream (met geweldige toetsensolo van Boris Zaks), The Last Eden en Infinity Divine zijn een feest voor liefhebbers van symfonische powermetal. Als je de ogen sluit bij Rider Of The Storm heb je – dankzij het geweldige spel van de band – echt het idee dat een paardrijder een zandstorm aan het ontvluchten is. Dit alles zou niet mogelijk zijn zonder zangeres Alina Gavrilenko. Deze dame heeft een strot waar je u tegen zegt en ze weet de verhalen van Cleopatra perfect over te brengen. Ze leunt soms wel iets te vaak op het opera-achtige geluid dat zo kenmerkend is voor deze muziekstroming, maar het wekt geen irritatie op. Gavrilenko heeft het trouwens niet eens nodig, want haar gewone zangstem is toereikend genoeg en heel aangenaam om naar te luisteren. Als Cleopatra een metalliefhebber zou zijn geweest, keek ze nu vol trots vanuit het hiernamaals naar het werk van Everdawn.

Four Of Fear
(WHITE STAR RECORDS)
#ep #beetjevanalles

Stilzitten is iets wat niet in het woordenboek van de Britse formatie Kyros lijkt te staan. Afgelopen juni bracht de band zijn nieuwste album genaamd Celexa Dreams uit (zie iO 164), waarna men – onder de noemer Celexa Streams – een online liveshow gaf met de focus op dit nieuwe werk. Spoel een paar maanden vooruit en er ligt alweer een nieuwe creatieve uitspatting klaar in de vorm van de ep Four Of Fear. In de vier nummers (met een totale speelduur van ruim 24 minuten) komen verschillende genres voorbij. Deze mengelmoes doet het geheel niet veel goeds. Stop Motion, bijvoorbeeld, begint met een veelbelovend progressief geluid dat overgaat in een Muse-achtige combinatie van toetsen en zang. Vervolgens slaat het om en lijkt het alsof je naar een stuk uit het dance-genre aan het luisteren bent. ResetRewind heeft dan weer verschillende dupstep-secties die je volledig uit de beleving trekken. Laten we even eerlijk zijn: dupstep was anno 2013 al op z'n retour, dus kunnen we met z'n allen afspreken dat we het ook daarbij vanaf nu? Ace's Middle en Fear Of Fear zijn nog het meest consistent in de composities, waarbij eerstgenoemde een mengeling is van prog en artrock en laatstgenoemde leunt op een wat meer commerciële popsound. De leden van Kyros willen met deze ep hun individuele muziekstijlen laten horen. Daar zijn ze absoluut in geslaagd, maar als totaalpakket moet Four Of Fear hierdoor flink aan kracht inboeten.