iO173
HEAD WITH WINGS
Comfort In Illusion
(EIGEN BEHEER)
#ep #alternatieve(prog)rock #hedendaags
Je hebt soms platen die doen denken aan de muziek uit je jeugd. Comfort In Illusion van Head With Wings is er voor mij daar een van. De Amerikanen flirten duidelijk met het alternatieve rockgeluid uit de jaren nul en geven hier met onder andere tempo- en toonwisselingen een progressieve draai aan. Deze combinatie geeft de bijna achttien minuten durende ep een heel hedendaags geluid. Op het einde van Of Uncertainty wordt dit extra benadrukt door de moderne R&B invloeden in de zang van Joshua Corum. Corum heeft een mooi vibrato op zijn stem en weet vooral in de rustigere passages en lagere toonhoogtes van de coupletten (vooral in Of Uncertainty) te overtuigen. Zodra hij meer kracht zet (zoals op In A House Without Clocks), is die overtuigingskracht wat minder aanwezig. Instrumentaal klinkt het meer dan prima. Je gaat geen baanbrekende composities ontdekken, maar het geheel is interessant genoeg om je geboeid te houden. Thematisch is Comfort In Illusion overigens een indirect vervolg op From Worry To Shame (zie iO150) en het bevat een connectie met het hoofdpersonage van het debuut. Liefhebbers van Head With Wings zullen waarschijnlijk nog meer kleine connecties en nuances weten te ontdekken.
CHARLOTTE WESSELS
Tales From Six Feet Under
(NAPALM RECORDS)
#ex-Delain #pop #synthetischgeluid
Charlotte Wessels was bijna zestien jaar lang de frontvrouw van Delain en stapte samen met de andere leden (noodgedwongen) uit de band door spanningen tussen hen en oprichter Martijn Westerholt. Delain ging verder als project en Wessels verlegde haar focus naar een solocarrière. Tijdens het afgelopen coronajaar bracht de zangeres elke maand een nieuw nummer uit en Tales From Six Feet Under is een collectie van het beste werk uit deze periode. Dat Wessels na de breuk met Delain haar (creatieve) hart heeft gevolgd en niet bij de pakken neer is gaan zitten, getuigt van doorzettingsvermogen en lef. Aan dat laatste is zeker geen gebrek op het ruim 43 minuten durende album, maar het resultaat zal niet iedereen bekoren. Hoewel er in onder meer Source Of The Flame, FSU en Soft Revolution wat symfonische en progressieve elementen te ontdekken zijn, is pop de aandrijving die dit schip vooruit stuwt. Als je eenmaal de haven van Masterpiece binnenvaart, lijkt het alsof je door een productie van Justin Bieber wordt onthaald. Het grootste knelpunt op Tales From Six Feet Under ligt bij de instrumentatie. Het overgrote deel komt uit de computer en deze synthetische aard maakt het lastig om een connectie te maken met de muziek en songteksten. Dat is jammer, want Wessels is een fantastische zangeres met een goed bereik en mooie klankkleur; in Lizzie, een duet met Alissa White-Gluz, bewijst ze dit. De grootste verassing is het Nederlandstalige Afkicken dat muzikaal doet denken aan Muse rond en na The Resistance. Niet alleen is het een vreemde eend in de bijt, het weet ook niet te raken. Het is dan ook, als we Marco Borsato mogen geloven, niet makkelijk om Nederlands te zingen voor Nederlanders. Tales From Six Feet Under is een album vol lef, maar het synthetische geluid en de popinvloeden zullen voor velen een onoverkoombaar knelpunt zijn.