iO175
AMAROK [TIP]
Hero
(OSKAR)
#ambientprogressief #futuristisch #soundtrackachtig
De Poolse formatie Amarok (niet te verwarren met de Spaanse naamgenoot) is sinds het in 2004 uitgekomen Metanoia (zie iO55) niet meer in iO Pages voorbijgekomen. Oprichter, zanger en multi-instrumentalist Michał Wojtas heeft in de tussentijd niet stilgezeten. Na Hunt (2017) en The Storm (2019) is Hero alweer de derde nieuwe toevoeging aan de discografie. Het overkoepelende thema centreert zich rondom de voortdurende digitalisatie en de onzekere positie van de mens in de toekomstige wereld. Om dit muzikaal tot leven te wekken, werkt Wojtas samen met tekstschrijfster Marta Wojtas, drummer Konrad Zieliński en bassist, toetsenist en violist Kornel Popławski. In Hail! Hail! AI en het instrumentale The Dark Parade komt de futuristische insteek heel sterk naar voren. Beide stukken doen denken aan de soundtracks van Deus Ex: Mankind Divided (Michael McCann) en Cyberpunk 2077 (Marcin Przybyłowicz) en zouden niet misstaan in deze sciencefictiongames. Als je de ogen sluit op The Dark Parade waan je jezelf in een auto die door een dystopische technologiewereld rijdt. Zet er wat begintitels bij en je hebt het begin van een film of game te pakken. Het werk op Hero is nog het beste te omschrijven als een gepelde ui. Elke productie heeft een muzikale kern die continu zichtbaar is, terwijl Amarok uiterst kritisch en nauwkeurig de afgepelde stukjes terugplaatst om ze er uiteindelijk weer allemaal af te trekken. In What You Sow, bijvoorbeeld, gebeurt ogenschijnlijk weinig, maar het is deze 'simpliciteit' die elke instrumentale toevoeging, elk geluidje en elke snik een diepere laag geeft. Surreal (met surrealistisch mooi refrein) bouwt dankzij de toetsen smaakvol op naar de climax en It's Not The End is een klein nummer dat zijn boodschap niet verliest terwijl het steeds groter wordt. Wojtas weet je met zijn warme stemgeluid helemaal mee te nemen in het verhaal en zijn lichte accent geven de Engelse woorden een nog mooiere betekenis. Amarok weet op een perfecte manier sfeer neer te zetten. Alles is in de eerste luisterbeurt tot je te nemen, maar de echte pracht en praal van Hero openbaart zich pas als hij vaker wordt gedraaid.
EDGE OF THE BLADE
Distant Shores
(AOR HEAVEN)
#AOR #glam #gitaargeoriënteerd
Edge Of The Blade is een trio dat bestaat uit zanger John Francis (ex-After Hours), drummer/multi-instrumentalist Alan Kelly (ex-Shy/7HY) en gitarist Miguel Angel Lopez. Distant Shores is alweer de derde creatieve uitspatting van de heren en kenmerkt zich door makkelijk in het gehoor liggende muziek. Lonely To en Love Me Again laten duidelijk horen dat Journey een inspiratiebron is. De stukken bevatten voor menig artiest in het AOR-genre jaloersmakende refreinen, maar daar is ook alles mee gezegd. In veel gevallen wil het simpelweg niet van de grond komen. It's The Love en Angels Fear To Thread neigen, dankzij het stevig gitaarwerk, meer naar glam en voelen aan alsof je naast een autobestuurder zit die met vijftig kilometer per uur in de derde versnelling blijft rijden. Lopez' gitaar is vaak te nadrukkelijk aanwezig. Back To You, Life Is For Living en Every Beat Of My Heart bevatten fijne pianoarrangementen, maar worden bijna volledig weggedrukt door het snaarinstrument. Bij de laatste twee helpen de licht tenenkrommende koortjes ook niet mee. Edge Of The Blade wil te veel op de momenten dat er minder nodig is. Distant Shores kent een paar aardige passages, maar is binnen de kortste keren uit je geheugen verdwenen.